سیزار سیرویرا (CÉSAR CERVERA) در مقاله منتشره در «ABC.es» به نقل از گیلین دی کاسترو (Guillén de Castro)، «جوانی سیده»، می نویسد، «زیبا رو، سیده میخواهد با چشمان خود تو را ببیند، او راجع به سرنوشت بدبخت تو آگاه شد و از دعاهای شما هیجان زده شده، اشکها از چشمان شبیه ستارگان او می ریزند».
زن با چشمان- ستارگان شاهدخت مسلمان، هیرویین قصه مشکوک عاشقی دوران قرون اوسطا بود که امروز بخش معین مسلمانان انگلیس با خاندان شاهی انگلستان مربوط می سازد. مقاله منتشره اخیر در نشریه «ایکونومیست» تیوری مشهور در برخی رسانه های شرق نزدیک و عربی زبان راجع به این تکرار میکند که الیزاویت II ملکه انگلیس حق عام و تام حکمروایی بر مسلمانان را بنابر قرابت خونی او با پیامبر حضرت محمد «ص» دارد.
این رابطه توسط استنادهای مشخص موهوم بر خویشاوندی فرضی ملکه انگلیس با حضرت محمد و پادشاهان مراکش و اردن و همچنان با علی خامنه ای رهبر مذهبی ایران ثابت میشود. روزنامه مراکشی «الاسبوع» در راپورتاژ خود در روز سه شنبه گذشته منشای ملکه را به 43-ومین نسل بازماندگان تا رابطه با فاطمه، دختر پیامبر میرساند. این همه به اساس گفته هفته نامه «ایکونومیست»، برای چندمین بار بر افسانه اسپانوی راجع به سیده، شاهدخت موریتانیا اساسمند میشود که عاشق پادشاه کاستیل شده بود که خون او، احتمالاً، به بازماندگان انگریزی از طریق گراف کیمبریج در قرن XIV منتقل شده.
سیده کیست؟
معلومات راجع به منشای سیده کاملاً ضد و نقیض اند. و اگر خوب معلوم است که او خواهرزاده پادشاه دینی و لیریدا بود، پس فهمیده نمی شود که والدین او کی بود و روابط او با امیر سیویلیا و شاعر المعتمد چگونه بود. آیا او دختر او بود؟ و ممکن، همسر پسر او بود؟ باشنده سیویلیا از سیده در طول تمام مراحل زندگی خود مواظبت میکرد، ولی امروز همچنان تا آخر درجه خویشاوندی آنها روشن نیست.
برعلاوه، پادشاه محمدیه نقش کلیدی در سقوط امارات اسلامی در اسپانیه بازی نمود. در وضع ضعف بی نهایت این امارات که با همدیگر دشمنی میکردند و هربار در برابر تهاجم عیسویان هرچه بیشتر بی دفاع ثابت میشدند، ال معتمد بالاخره بیشتر از الموراویدیان، گروه های تندرو اسلامی از شمال افریقا، نسبت به عیسویان می ترسید. او، با تغییردادن ناگهانی استراتیژی خود، به عقد توافق با پادشاه سیویلیا و لیون، نه با المراویدیان که قصد خاتمه بخشیدن به ضعف اسلام داشتند و همه حکمروایان نامطلوب این امارات را به قتل رساندند، ترجیح داد. تناقض در اینست که همین او بود که دروازه ها به جزیره نما را بعد از سقوط تولیدو، از ترس اشغال اندلوس توسط عیسویان، باز نمود.
اما دیر شده بود، به این ترتیب به بسیاری امارات این تغییر استراتیژی کمک نکرد. سیده جوان در این وقت همسر امیر کوردووا ابو نصر الفتاح-ممنون بود که برخی مورخین پسر ال معتمد میخوانند.
در آستانه ورود ناگزیر المراویدیان پادشاه مسلمان همسر خود را با هفتاد سوار، بشمول اقارب جداگانه، به قلعه المودوار-دل-ریو روان کرد که او قبلاً خود اعمار نموده بود و توسط همه چیزهای ضروری تامین کرده بود. بعد از سقوط کوردووا و مرگ شوهرش سیده در دربار الفونسو VI پناهنده شد و در بدل سپردن سلسله کامل اراضی امتیازی به او که در اختیار داشت، پیشنهاد کرد. طوریکه اسقف رادریگو هیمینیس (Rodrigo Jiménez de Rada) تدقیق می سازد او قلعه های کراکوئیل، الارکوس، کونسوایرگا، مورا، اوریحا، اوکلیس، ویتی، امستاریگو و کوئینکا را که در زمانش به آو خسرش (طبق نظر دیگر، پدرش) داده بود، تسلیم نمود.
سیده مهرو برای همیش در دربار زندگی میکرد و حتی میگویند که او به پذیرش دین عیسوی موافقه نمود، اما این افسانه است. تاریخ بعدی قصه میکند که شاهدخت زن جوان بسیار مقبول، بسیار نیکوکار، معقول، قدبلند، ظریف و نهایت زیبا، با جلد سفید خیره کننده بود که شایستگی او الفونسو VI را تکان داد. بعداً در نتیجه ازدواج الفونسو VI پیر و سیده موریتانیایی، طبق برخی ماخذ، یگانه پسر وارث تخت از همه ازدواج های پادشاه، به دنیا آمد، اما در سن نوجوانی در نبرد کشته شد.
رابطه مشکوک با انگلستان
مشکل اساسی برای نظریه که توسط آنهایی تبلیغ میشوند که به ارمان امپراطوری انگلیس در آسیا می باشند، در این نهفته است که یگانه پسر سیده (راجع به دختران او هیچگونه معلومات در دست نیست) زمان مرد، وقتیکه او هنوز نوجوان بود. طبق معلومات هفته نامه «ایکونومیست»، تنها وارث سانچو که با گراف کیمبریج خویشاوند شد، میتوانست خون مسلمان را به خاندان شاهی داده میتوانست. ولی، معلوم است که سانچو اولاد نداشت!
برعلاوه این، این گفته که سیده دختر ال معتمد بود که گویا، وارث خونی پیامبر بود، هیچ چیز ثابت نمی سازد. یعنی، سلسله کامل داربازی های شجره یی و رقصیدن ها که پیوسته در جهان عرب به این هدف تغییر شکل میکنند که به هر وسیله ممکن باید خون اسلامی ملکه الیزاویت II ثابت سازند. عبدالحمید ال عونی در بیانات خود برای «ایکونومیست» که او در مقاله یادشده در روزنامه «الاسبوع» نوشته بود، میگوید:« میتوان پل ها بین دو دین و پادشاهی ها اعمار کرد». برخی به روحیه شوخی انگریزی یاداوری میکنند که زمان بود، وقتیکه پسر ملکه ، شهزاده چارلز، حامی مرکز تحقیقات اسلامی اکسفورد، احتمالاً، میخواست مسلمان شود، تا چند زن داشته باشد.
